Ég hef átt ógeldan útikött í átta ár. Hann lifir enn, og það bara vel, þrátt fyrir að hafa nokkrum sinnum komið með skrámur heim. Ég gæti aldrei átt innikött. Ég er í skóla og fjölskyldan mín í vinnu. Kötturinn kemur heim 1-2 á dag, fær sér að borða, sefur, og fer út aftur. Okkur þykir samt voða vænt um hann og honum örugglega líka á sinn eigingjarna, kattalega hátt vænt um okkur. Það sem kettir hafa umfram hunda er, að þeir eru frjálsir. Þeir eru ekki beint gæludýrin manns, heldur bara lifa...