Ekki allir verða svona reiðir eða þunglyndir á kvöldin. Sá sem ég þekki er meira sorgmæddur,líður illa, sjálsmeðaumkun og finnst enginn taka eftir sér þykja vænt um sig eða nenna að hlusta á sig. Hann er þunglyndur frá hann vaknar, fram til hádegis en þá fer það að skána. Svo er hann annað hvort fámáll eða með algjöra munnræpu. En það versta er að hann skammast sín svo að hann vill ekki leita læknis og heldur að hann geti læknað sig sjálfur.