Hrifning mín logar platónsk
flónsk
og ég féflettur öllu viti.

Hverjum þakkar maður
slíku láni,
auðvitað er ég kjáni
hendi hjarta mínu
og rósum í botnlaust dý
bíð kyrr og vona því
hún gæti endurgoldið
allar þessar vonir
og alla
þessa ást.
—–