Hugi.is - Notendur

Gleym'mér'ei (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Að teyga vinda þýða, úr suðrinu sæla er tilbrigði við koss þinn. Að lifa minningu, skógarangan úr Hallormsstað er bergmál raddar þinnar. Að þú vitir ekki um blóm, sem vex fyrir vestan er tregi minn. Og værir þú fleygur fugl, flygir þú til mín.

Úr sveit í borg. (13 álit)

í Börnin okkar fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Má vera að þetta séu tilhæfulausar áhyggjur hjá mér en ég er að flytja úr þorpi á landsbyggðinni til höfuðborgarsvæðisins með 10 ára dóttur mína. Mig langar að biðja foreldra sem hafa gengið í gegnum þessa reynslu að gefa mér öll þau góðu ráð sem þau kunna til þess að þetta megi ganga sem sársaukaminnst fyrir sig. Hún hefur verið með sömu 10 börnunum í bekk alla sína skólagöngu og haft þar sama kennara frá öðrum bekk. Reyndar var hún með þessum bekkjarsystkinum á leikskóla. Hún á líka afa og...

Ótti (0 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Hann hefur bundið mig og haldið í heljargreipum sér Hann hefur hvíslað að mér órökstuddum staðreindum Hann hefur svelt mig lífsins vatni En í nótt lagði ég rýting að rótum hans í brjósti mér Og með kvalafullum öskrum fleygði ég honum á eldinn

Brot. (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Þeim var ég verst er unni ekki af öllu hjarta. Þeim var ég kærust er sýndi glansmyndir af hamingju. Þeim var ég best er ól sem nöðru í hjartastað. Þeirra sakna ég mest er gaf bros yfir glasi.

Vera geimvera. (0 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Að vera ljósið í ísskápnum. Að vera síðasta blaðið af klósettpappír. Að vera næturgagn og gaman. Er erfitt hlutskipti í hinni fullkomnu veröld. Ástarinnar.

Mansöngur (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Á morgnana óska ég þess að hafa þig hjá mér. Að vefja þig örmum, kafa í mýkt þína og hlýju. Falla í þyngdarleysi í mók. Og vakna til veraldar, sameiginlegra drauma og ástar þinnar. Ég vona.

Bæn (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Óttinn læðist ógnar hljótt óar mig við tómum hljóðum Ótrúlega niðdimm nótt hrópar til mín döprum ljóðum Óttast ég að verða sótt af ógurlegum djöflastóðum. Góði Guð mér gefðu skjótt óskina að sofna óðum og ósköp dreyma sætt og rótt í nótt.

Brosið þitt. (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Djúpt í tjörnum augna þinna sá ég það mara og horfa upp til sólarinnar. Ég sá það teygja úr sér og synda á ofsahraða upp á yfirborðið. og þegar það flaug af öllum krafti upp í gegnum blámann stóð ég sem töfruð. Perlur og gimsteinar sindruðu í geislaflóði og vörpuðu regnboga yfir veröldina alla. Og ef ég ætti von um að fanga það, skyldi ég bíða allt til endaloka alheimsins við kaldan bakkan og dreyma.

Óður til Karíusar og Baktusar. (6 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Að horfa á þig kveljast er mér um megn. Ég horfi í bláu augun þín, og sé undrunina og óttann takast í hendur og dansa sársaukanum til dýrðar. Ég strýk þér um vangann og veit að ég gæti aldrei sært þig. En hefði ég farið eftir leiðbeiningunum sem fylgdu þér. Væri dansinn ekki stiginn af slíkum ofsa.

Brot af því besta. (0 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Spegillinn minn brotnaði. Fór í mask og frumeindir. Ég lagðist á fjóra fætur, ég reyndi að raða saman brotunum sem endurköstuðu glefsum af mér. Brotin skáru fingur mína. Og ásetningur minn að finna öll brotin, varð að engu fyrir tilstilli rauðra rósa.

Svo skuluð þér uppskera. (6 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Ég undrast ekki hatrið eða smánarlegar tilhneigingar mannlegs eðlis. Ég kannast við gaddavír orða minna. En þar sem ég sit og blæs mér í kaun. Nakin á svelli ískaldra staðreynda, og reyni að verma sál mína með myndum af óspilltum blóma. Atburða í upphafi veraldarinnar. Finn ég kaldan andardrátt refsinornarinnar aftan á hálsinum.

Ný von (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Í draumi syndi ég í orðum þínum. Drekk með áfergju hljóma þeirra og háfleygar vitnanir. Hvar hef ég verið allt þitt líf. Og þú, hvar varst þú.

Ný von (0 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Í draumi syndi ég í orðum þínum. Drekk með áfergju í mig hljóma þeirra og háfleygar vitnanir. Hvar hef ég verið allt þitt líf? Og þú, hvar varst þú.

Sársauki (6 álit)

í Börnin okkar fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Ég á son sem býr hjá pabba sínum. Það tók mig mörg ár að sætta mig við hvernig málin enduðu en svo fór sem fór. Ég átti semsagt við alvarleg veikindi að stríða þegar við skildum og samþykkti að drengurinn yrði hjá pabba sínum þangað til mér batnaði. Það var handsalað og drengurinn fékk lögheimili hjá föður, sameiginleg forsjá. Þegar svo ég vildi fá hann kom rítingurinn í bakið, hann notfærði sér ástand mitt til þess að fá drenginn og ég var algerlega réttlaus. Pabbinn faldi hann fyrir mér...

Ógeð (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Og þarna varstu milli handa minna. Blaut og stinn og ég fann æluna í hálsinum. Menn hafa girnst þig heillin hans pabba, en mér vekurðu aldrei annað en viðbjóð og ógeð. Þegar sá dagur rennur að þú verður ekki stjórnandi afl í lífi mínu. Fagna ég.

VInur. (7 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Þó svo ég lýsi því með vísun í angan rósa, morgunroða, og hyldjúpan bláma, þá fæ ég ekki séð að þú kaupir mig. Og þó að þú hafir lagt mig í einelti, lagt mig í álög, með návist þinni og tilveru. Þá þarf ekkert að fyrirgefa. Því í meinum er hún fegurst allra systra minna.

SAGA (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

UPPHAF Saklaus hrein og hlý heit sem glóð og kær Nægjusöm og ný náðug góð og tær. BIÐ Gömul ljót og leið lítilsvirt og blauð Rugluð ein og reið rúin köld og snauð. ENDIR

Kófið (1 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Litli fuglinn sem þáði mola úr lófa mínum er týndur í kófinu. Og ég rýni í kófið og reyni að finna vísbendingar um ferðir hans en fæ ekki séð. Kannski hýrist hann einn í skjóli fyrir illum öflum og verst haglaskotum himinsins með því að snúa baki í heiminn. Kannski var hann étinn og kannski fann hann aðra. Og kannski átti hún stóra mola að gefa honum. En hvernig sem er, þá stend ég nakin í snjónum og rýni inn í kófið ef hann skildi snúa aftur að fá sér mola.

Kynjaljóð (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 3 mánuðum

Að morgni rís hann beinn og hár heilsar glaður mjúkum línum heitur vekur hennar þrár hann sem þerrar burtu tár Með endalausum krafti sínum. (Um hvað er ort?)

Hendingar (3 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Fimbulháa fjallatinda, glitra stafir sólar yfir, spegilslétta tjörn á vegi. Álfamærin ein á nóttu, illa líður manna lesti, löngum kann hún menn að leiða. Hefur átt sér bú í bergi, börnin smá við yndi una, á bökkum eyja meyjan dvelur. Vá er yfir manna verkum, hatur fylgir hönd við vinnu, von um miskunn enga gefur. Djöfull fylgi fjandans vélum, vatns að sökkva vill hún öllum, flæði bæði blóð og vatn. Bergmál orða meyjar deyja, djúpt í klingjum gulls og silfurs, drukknar djúpt í sögu þjóðar.

Stjörnur (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Þegar skýin dekka alla fegurð himinsins. Verður maður að leita fegurðar á jörðu. Og þar sem stríð og efnahagskreppa svikin kosningaloforð, sjúkdómar og eymd, maður sjálfur og aðrir menn, bjóða ekki uppá neina sérstaka fegurð. Verður maður bara að horfa á snjóinn fyrir neðan ljósastaurinn og finna þar litlar glitrandi stjörnur.

Að lokum (5 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Hún fann hnútinn vaxa í brjósti sér. Hún óskaði þess að hún gæti skorið hann frá hjarta sínu. En meinið hafði skotið rótum og hvorki geislar né lyf gátu blásið til orustu. Svo hún settist niður, fékk sér smók, og orti ljóið “Að lokum”

Komdu nú að kveðast á ! (7 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Ég hef tekið eftir því að margir sem hér eru að senda inn ljóð og eru að feta sín fyrstu skref í hefðbundinni ljóðagerð með stuðla, höfðustafi og endarím, hafa fengið gagnrýni á gallana og verið sagt að æfa sig. Gott ef ég hef sjáf ekki hent því í einhverja. En fáir vita hvernig best er að æfa sig og fyrir þá einfaldast að reyna að kveðast á við einhvern. Gleyma um stund allri speki og meiningu og dýpt og gáfulegheitum. Ekki hugsa um annað en formið og hrynjandina. Að sjálfsögðu verður maður...

Fuglinn (4 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Þar sem hún sat úti undir vegg rann það upp fyrir henni að sorg hennar og eftirsjá var fölsk. Hún teygði úr vængjum sínum og hugsaði með sér að auðvitað hefði verið gaman að svífa með hinum fuglunum til suðurs. En sannleikurinn er nöturlegur. Hænur geta ekki flogið.

Ó mig auma (2 álit)

í Ljóð fyrir 21 árum, 4 mánuðum

Hjarta blítt og heiðursorð hef ég óvart skaðað. Ógeðs-Bekka ærumorð tárum hefur baðað. Einatt geri yfirbót oft þó takist síður. Þegar næsta þorrablót þá koss minn Lubba bíður.

Notendur

Gleym'mér'ei (1 álit)

Úr sveit í borg. (13 álit)

Ótti (0 álit)

Brot. (4 álit)

Vera geimvera. (0 álit)

Mansöngur (1 álit)

Bæn (2 álit)

Brosið þitt. (3 álit)

Óður til Karíusar og Baktusar. (6 álit)

Brot af því besta. (0 álit)

Svo skuluð þér uppskera. (6 álit)

Ný von (4 álit)

Ný von (0 álit)

Sársauki (6 álit)

Ógeð (1 álit)

VInur. (7 álit)

SAGA (2 álit)

Kófið (1 álit)

Kynjaljóð (4 álit)

Hendingar (3 álit)

Stjörnur (2 álit)

Að lokum (5 álit)

Komdu nú að kveðast á ! (7 álit)

Fuglinn (4 álit)

Ó mig auma (2 álit)

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi