Óttinn læðist ógnar hljótt
óar mig við tómum hljóðum
Ótrúlega niðdimm nótt
hrópar til mín döprum ljóðum
Óttast ég að verða sótt
af ógurlegum djöflastóðum.

Góði Guð mér gefðu skjótt
óskina að sofna óðum
og ósköp dreyma sætt og rótt
í nótt.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.