Þar sem hún sat
úti undir vegg
rann það upp fyrir henni
að sorg hennar
og eftirsjá
var fölsk.

Hún teygði úr vængjum sínum
og hugsaði með sér
að auðvitað hefði verið gaman
að svífa með hinum fuglunum
til suðurs.

En sannleikurinn
er nöturlegur.

Hænur geta ekki flogið.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.