Ætlunin var reyndar sú að orðið “verður” í lokalínunni sé forliður, eða tvíliður eins og mig minnir að svona tvöfaldur forliður heiti á fagmáli. Þannig hljóma lokalínurnar: “Því ástfangið hjarta verður auðveldlega sært” u.þ.b. eins og ef maður mundi lesa þær án þess að vera að lesa ljóð - “verður” er áherslulaust, en áherslan á “auðveldlega”. Þannig helst hrynjandin sú sama í gegnum allt ljóðið - þrjár kveður í hverri línu og allar enda á stúf. Að enda ljóðið á “er auðveldlega sært” hafði...