Ég geng nú ekki svo langt að segja að þetta sé bull. Það er enginn munur á því að vera kristinn eða að vera dulspeki/dulhyggjumaður. Hvort tveggja byggir á átrúnaði á óefnislegar verur(Guð, heilagur andi, sonur Guðs, englar, sálir), fullyrðingum um yfirskilvitlega hluti (Guð, eilífð, upphaf heimsins) og magískum helgiathöfnum (altarisganga, predikun, kirkjusöngur). Það vill bara svo til að kristni er sú dulhyggja sem varð ofan á í sögunni og gat því úthrópað allar hinar sem villutrú. En...