Skemmtilegt ljóð, ég held samt að það þurfi ekkert að vera að vorkenna þessum stúlkum, maður verður jú að nota það sem lífið réttir manni. Sumir nota gáfurnar, sumir styrkinn og aðrir útlitið (sumir jafnvel sitt lítið af hverju). Maður verður náttúrulega fyrst og fremst að vera ánægður með það sem maður gerir. P.s. mér datt nú í hug að pöddufullir hefði komið skemmtilega inn þarna :)