Nei, það gerðir þú svo sannarlega ekki. Þetta er eftir Kristján Fjallaskáld og það er til háborinnar skammar að þú skulir einu sinni láta þér detta það í hug að segja að þú hafir samið þetta. Skammastu þín!
Yup, þetta er frábært. Ég er mjög sátt, þetta er vel framsett drama sem höfðar sterkt til mín. Og tónar að sumu kleyti skemmtilega við sumt það sem ég hef verið að gera upp á síðkastið. Great minds think alike:)
Ég fíla þetta alveg í tætlur, en ég finn ekki réttu orðin til að segja hvað mér finnst. Þannig að í augnablikinu skulum við kalla það gott og láta þar við sitja:)
Jú, ég er ánægð með þetta. Mér finnst þetta sterk pæling og vel þess virði að setja í ljóð. Ég er sérstaklega hrifin af þessum hluta: því í bláu augunum þínum sá það bergmál sinna svörtustu stunda Þetta virkar alveg fyrir mig:)
Ég er sammála Hildi, mér finnst þetta ofsalega fallegt. Ég held líka að það megi alveg sleppa lýsingarorðinu (þornaðan/þurran). Það liggur í hlutarins eðli að steingervingar hljóta að vera þurrir og harðir.
Upphaflega ætlaði ég að fá titilinn lánaðan frá Bubba Morthens og láta ljóðið heita Afkvæmi hugsana minna. Eftir að ég hætti við það þá varð Launung fyrir valinu. Það er hins vegar kannski full sterkt orð fyrir innihaldið.
Mikið finnst mér gaman að sjá að þetta er að virka hjá mér. Ég lagði einmitt upp með ákveðna tvíræðni í huga. Það er samt hálfskondið að það skuli enginn vera búinn að detta um hina merkinguna, þá raunverulegu:)
Titillinn er eiginlega tilvísun í lag sem heitir þetta sama. Ég man ekki hver hljómsveitin er og efni ljóðsins tengist laginu í sjálfu sér ekki, en nafnið festist við ákveðið augnablik fyrir mér og ég gat bara ekki losað þetta tvennt í sundur.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..