Ég var einmitt að spá í það í morgun að skrifa grein um þetta til að fá útrás yfir þessum tilfinningum…. ég er búin að vera þvílíkt slegin yfir þessu og segi eins og þið hin, bara hreinlega táraðist yfir þessu. Þetta er svo óendanlega hræðilegt, en hugsið ykkur hetjuna, pabbann, auðvitað hefði ekkert getað stöðvað hann í að fara inn aftur. Aðstandendur og vinir fá mínar dýpstu samúðarkveðjur. Foreldrar mínir misstu húsið sitt í bruna áður en ég fæddist, þau áttu þá þrjú lítil börn og sem...