Ég er sammála því sem að framan hefur komið. Það er lang æskilegast að báðir aðilar séu tilbúnir til að eiga barn, þó það þýði að þú þurfir að “bíða eftir honum”. Þú myndir ekki vilja eiga barn þegar þú værir ekki tilbúin til þess, er það? Og að gera “slysabarn” er þvílíkt að fara á bak við hann og hans óskir að það hlýtur að vera erfitt að fyrirgefa slíkt. En eins og aðrir sögðu, reyndu að ræða málin við hann. Í sameiningu reynið þið að vega og meta kosti og galla þess að bíða, í 1 ár, 3...