Ég hef líka lent í þessum vandræðum. “Hvað, segja þeir að þessi bók sé rusl, mér fannst hún ágæt…”. Mörgu fólki finnast allir reyfarar og sakamálasögur vera rusl (ekki bara Mary Higgins Clark, sem ég verð að játa persónulega að finnst hörmuleg), meira að segja það sem ég kalla snillinga; Raymond Chandler, Dashiel Hammett, Agöthu Christie og P.D. James (ólíkar deildir, en samt). Maður verður bara sár! Afhverju fær maður ekki sjálfur að ákveða hvað manni finnst vera rusl?