best að taka að framm í yrjun að ég er á 3 ári í MA og er á mínum 6. íslensku áfanga

Hafið þið aldrei verið komin með upp í kok á tilgangslausri íslensku kennslu? þá er ég ekki að meina kennslu á stafsetningu og málfræði heldur þegar verið er að láta mann læra um einhver fylliraft og slæpingja sem samdi kannski eitt eða tvö ljóð. urg!

ég er í þannig íslenskuáfanga núna, það er verið að neyða mann til að vita úr hvaða ljóði e-ð ákveðið erindi, og hver var Jóhann Sigurjónsson, jújú hann samdi “sofði unga ástin mín” sem er mög flott ljóð en mér er samt alveg drullu sama hvort hann lauk dýralæknisnámi eða ekki (sem hann gerði reyndar ekki). afhverju er ekki frekar hægt að leyfa okkur, þegar maður er búinn að læra helstu stefnur og sögu landsins, að lesa frjálst og skrifa frekar ritgerð um bókina… eða hafa val hvort maður haldi áfram í íslensku. ég sé ekki framm á að sú “íslenska” sem ég er að læra núna muni gagnast mér nokkuð í framtíðinni :o(

þetta er amk. smá af minni skoðun


IceQueen