Algjörlega sammála því að VÁ! Hvílýgt flug,stuð og GUÐ! Fór á báða tónleikana en á fyrri fór ég eitthvert lengst uppí stórfengleikann svo að allt innaní mér kramdist,táraðist(leit í kringum mig tilað tékka hvort vinir mínir sæju það) en sprakk svo út í fullkominn frið. Myndin á tjaldinu gékk fullkomnlega upp svona við og við þegar ég leiddi hugann að því. Annars er þetta eitthvað sem ekki er hægt að lýsa því að allur skalinn, reiði, fegurð, kvíði, ótti, ást, ævintýri og hið óvænta varð ég...