Við Íslendingarnir eigum það bara svo gjarnan til að ofgera hlutunum, það er talað um eitthvað með þvílíku fári þannig að það endar með að allir fá leið á því. Ekki bara fréttir, t.d. lög í útvarpinu, spiluð mörgum sinnum á dag þar til allir fá ógeð, fótanuddtækin, litli ljósálfurinn, buffalo skór, peningakeðjubréfin… held að þetta sé pínulitið svona séríslenskt dæmi (eins og kokteilsósan). Kannski er þetta vegna þess hvað við erum fámenn, allir þekkja alla og markaðurinn er fljótur að...