Ég einmitt fór líka á Partille Cup, að vísu allmörg ár síðan, og kynntist strák þarna úti! Hann einmitt kom að horfa á leikina með okkur, þar sem ég notabene spilaði eins og hæna, og fór með mér í tívolítæki, til að heyra mig öskra.. ;) Nema bara það að ég átti “kærasta” hér heima, þó það hafi nú verið búið áður en ég fór út, þannig að það varð aldrei neitt meira, og ég veit ekkert hvað varð um þennan strák! Væri sko meira en til í að hitta hann aftur í dag… :) Mun alltaf sjá svolítið á eftir honum…

Æðislega sætt! :) Ég vill helst framhald á þessu! :)

Við vorum rosalega góðir vinir, og hvorugt okkar sá ástæðu til að vera einhverjir óvinir… En auðvitað var allt sambandið enginn dans á rósum, annars værum við sjálfsagt saman enn í dag, en maður á bara að horfa á góðu hliðarnar! :) Ég man bara eftir góðu tímunum í dag en ekki þeim slæmu! :)

Ég dey ef ég missi af nágrönnum! En vá, ég var bara að komast að því núna að það er svona um sápur hérna!!! Vííí!! :) Nötkeis!! ;)

Sko, áfengi á aldrei að vera afsökun fyrir neinum gjörðum, en fólk lætur samt ýmisslegt út úr sér þegar það er undir áhrifum, hluti sem það meinar beint og óbeint. Kannski vill hann fá að sofa hjá þér, án þess að nota þig, en er að passa sig á að þrýsta ekki of mikið á þig! Þú segir að hann sé notari, hann þarf ekki að vera notari að eilífu, fólk breytist, og á einhverjum tímapunkti hlýtur að koma að því að hann róast og vill jafnvel eitthvað meira. En sjálfsagt það skynsamlegasta, fyrir...

Bara flott grein í alla staði! :) Því að ungir krakkar (stelpur sennilega í meirihluta) sem eru að upplifa sínar fyrstu tilfinningar í garð hins kynsins eru alveg svakalega merkilegar þó að við hlæjum kannski að þessu að nokkrum árum liðnum! :) En hvolpaástin er bara æðisleg!!! :D

Ég veit að ég er kannski ekki að gefa besta álitið, en ég hef lent í þessu nákvæmlega sama, þetta var svona gátum ekki verið saman, gátum ekki verið án hvors annars! Hættum saman og ég asnaðist til að byrja með öðrum strák, það heimskulegasta (?) sem að ég hef gert, því að þá fór hann og héltáfram sínu lífi, kynntist annari stelpu og þau eru enn saman í dag! Það er komið rúmt ár síðan þetta var og ég sakna hans enn jafn sárt! Ég hugsa oft að ef að ég hefði ekki byrjað með hinum þá værum við...

Málið er að það er til endalaust að þessum góðu strákum sem eru til í að dekra við okkur og ég veit ekki hvað! En málið er bara að við lítum ekki á þá!!! Okkur dettur ekki einu sinni til hugar að gefa þessum strákum séns, því við horfum alltaf í útlitið og erum svo að væla yfir að fá ekki gæja!! Horfðu bara á næsta strák sem að þér myndi ekki detta til hugar að líta við, ÞAÐ ER GÓÐI GÆJINN SEM AÐ ÞÚ ERT AÐ VÆLA UM!!! :)

Mér langar að vita hvað þú ert gömul? Ég les amk af greininni að þú sért frekar ung, og þess vegna vil ég bara segja þér að ekki hafa áhyggjur af strákum, þú ert svo ung! Njóttu þess frekar bara að vera ein og bíða aðeins með allt svona, þangað til þú ert alveg viss! :) Þú átt allt lífið framundan! Kveðja snjor!

Ég myndi ekki segja að þessi strákur væri einu sinni nálægt því að vera samboðinn þér! Þú átt miklu betra skilið. Og að þurfa að hafa áhyggjur af því að maðurinn þinn fari frá þér ef þú þyngist? Það er ekki maður sem þú ættir að setja traust þitt og eyða tilfinningum í, hann er ekki þess virði. Á maður ekki að vera saman í blíðu og stríðu…? Reyndu bara að vera sterk, halda áfram, án hans! Heimurinn hefur upp á svo margt margt að bjóðja! Kveðja Snjor. :)