Þetta minnir óneitanlega á hugmyndir Platóns. Það er ekkert fullkomið í þeim skynjalegum (eða efnislega) heimi, en frumyndirnar, þær eru fullkomnar (Að vísu er ég ekkert hrifin af frummyndar kenniguni). Þetta stangast að vísu á við kenningar Descartes sem segir að hið fullkomlega fullkomna er Guð. Persónulega er ég ekkert hrifin af frakkanum! Ef frummynd hins góða, hið fullkomna eða guð er til, er hún þá bara til, eða hefur hún áhrif á okkar skynjaða heim? Ég var að spá í hvort hið eina...