Ef maður verður skyndilega ánægður þegar sjálfsmorðsákvörðunin hefur verið tekin, af hverju drepur maður sig þá? Ég myndi allavega ekki drepa mig ef ég væri að upplifa eitthvað spennandi í lífinu, frekar ef ég væri voðalega down. Svo er ákvörðunin tekin og ég er bara: “jibbí jibbí, gaman gaman, ég er að fara að drepast, híhíhí, gaman gaman að sjá blóðið fossa út úr úlnliðnum!” Ef fólk er til sem verður glatt þegar það er búið að ákveða að deyja og drepur sig, þá er það örugglega lítil...