ég á þrjú frændsystkini, 11, 14 og 17 ára, sem fengu ekki að vera ein heima í nokkra klukkutíma í einu þartil nýlega, og það þráttfyrir að búa í smábæ og með fullt af frændfólki og afa og ömmu í næsta nágrenni. Þau eru keyrð nánast hvert sem þau fara, og foreldrarnir eru tilbúnir að “lána” þeim pening fyrir nánast hverju sem er. Það jaðrar við ofdekur. Já, er þetta ekki bara ofdekur og ekkert annað? Annars eru þetta alltsaman frábærir krakkar, og þau eru öll góðir mjög vinir mínir þó þau búi...