“Spurningin er, hvað á að gera fyrir þá sem minna mega sín, ef upp kemur sú staða að góðgerðarfélögin hafa enga peninga milli handanna. Það verður nefnilega alltaf til fólk sem ekki getur séð um sig sjálft, og þá verður einhver að koma þeim til hjálpar. Í dag sér ríkið um þennan þáttinn, þrátt fyrir að standa sig misjafnlega vel.” Þessi spurning er leiðandi, þar sem hún gefur sér ákveðna forsendu [sem er að góðgerðarsamtök eigi enga peninga] og lausnin gefin vel í skyn, sem er að skylda fólk...