Woddafökk? Þetta er mjööööögggggggg djúúúúúúúúúúpt en ég giska á að þetta sé um ástarsamband :/ Ég sé þetta þannig að sambandið sé búið, og þið séuð enn að rífast þó að þið séuð hætt saman. Mér finnst líka eins og naflinn og hnerrinn tákni það að þú sért ólétt???? Þetta er nottla bara mín skoðun en mér finnst þetta frábært ljóð!!! Maður getur séð MARGT út úr þessu og það er það besta við það :)
Nei… ÉG endaði það með byssuskoti en held enn í minninguna um sambandið til að læra af því og halda áfram. En auðvitað mun minningin lifa áfram og ég held fast í hana (það er að segja minninguna) … :) Það er samt alltaf erfitt að enda sambönd, manni þykir enn vænt um persónuna, hvort sem maður segir upp eða er sagt upp. Vil taka það fram að þetta er ekki “persónulegt” ljóð Deeq :)
Það besta við ljóð er að þau eru margnota… hver og einn skilur ljóðið eins og hann vill en fáir eins og höfundurinn sjálfur hugsaði það. Eins og ljóðið mitt: “Fjaðrafok í Samböndum”, það skilja það fáir en ég skil það á minn hátt. Til dæmis… hérna kemur ljóð sem hefur rosalega mikla merkingu en er örstutt og dularfullt (bara dæmi… ekki gott ljóð :) ) -Tommi og Jenni- Kötturinn stígur á mottuna er hann eltir músina inn í holuna. Í mínum augum (ekki af eigin reynslu samt) er mottan barnið,...
Ég prófa það… málið er bara það að ég er svo óþolinmóð persóna að ég vil alltaf KLÁRA allt ef ég byrja á því :) En ég meina… þetta var samið hálfpartin á 10 mínútum, ég var búinn að vera með það í hausnum um daginn og ákvað að skrifa það beint niður eftir heilasellunum :)
Ertu í ástarsorg Deeq? Ég meina, þú gætir verið að meina það að ástina þína sé að finna einhvers staðar í myrkrinu, bíðandi eftir þér og þú vonar að þú getir sýnt henni hvað þú hefur fram að færa? Ég veit það ekki… en ég meina, þannig hugsa ég oft og þú sérð hvernig mín ljóð eru… oft um ástarsorg eða ást :)
LindaTripp… svona á að gagnrýna, eins og Deeq gerir það :) Deeq, stundum er ég ekkert svakalega happí með ljóðin mín og eiginlega ekki heldur þetta :/ Mér fannst þetta byrja vel… mér tókst að ná andrúmsloftinu nokkuð vel en endirinn varð ekki mjög óvæntur… hann átti að verða það en varð það ekki… buhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhhhhhhh… ég er svo misheppnaður :( (nei… djók :) )
Kannast við tilfinninguna. Þú ert leiður, einn á gangi úti í nóttunni og hugsar rosalega mikið um alltsaman… svo kemur vindur, þú færð hroll og um leið hættir þú að hugsa. This is deeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep… en gott engu að síður… líka hitt ljóðið :)
Flott ljóð. Kennir manni að líta ekki alltaf á persónur eins og þær líta út fyrst er maður hittir þær. Það er: Enginn þekkir þig í rauninni, allir halda að þú sért saklaus ungur maður (grímur) en í rauninni ertu verri að innan… á limgerðinu eru rósir en þyrnarnir sjást stundum bara að innan. Þannig að… lokaniðurstaðan er sú Deeq minn kæri, að þú ert slæmur að innan, beittur sem þyrnir en lítur vel út :) Ég ætti að forðast þig á næstunni :)
Annars… Linda… ég hélt að þú ættir að dæma ljóðin eftir efni en ekki eftir því hvort ein lítil stafsetningarvilla leynist þar. Leiðinlegt hvernig þú dæmir hjá flestum… egobitch :)
Ok… ég sjálfur er búinn að senda inn rosalega mörg ljóð hér á huga og fengið mismunandi svör, mér finnst samt eins og þú sért enn í ástarsorg sweetie (eins og ég var þegar ég samdi flest ljóðin hérna). Ég skil vel viðbrögðin þín, þú vilt að allt sé samþykkt og vel tekið en þolir ekki gagnrýni. Mér finnst þetta mjög gott ljóð (þó ég yrki sjálfur sífellt sjaldnar í bundnu máli) en ég skil þig vel að þú sért viðkvæm fyrir gagnrýni… ég var það líka :/ En endilega, haltu áfram að senda ljóð hérna...
óóóó :/ Ég veit það reyndar en málið var bara það að ég skrifaði ljóðið fyrir löngu síðan, þannig að ég vissi það kannski ekki þá :) En allavega… ég man það næst þegar ég skrifa ljóð um “Emily”.
Hæ… ég var með svipað efni í huga fyrir ljóð áður en ég fékk hrósið, þannig að það var í hausnum á mér áður :) En annars… var það alltílæ? Kannski full langt, ég veit, en Deeq fannst það frekar klént :)
Mmmmm fallegt en þó ekki :/ Fjallar líklega um hvernig ástin getur byrjað fallega, og drepið sjálfa sig að lokum. Ástin breytist að lokum og verður of mikil þar til hún eyðir sjálfri sér. Flott ljóð!!! Þú táknar fiðrildin líka er það ekki?
Þeir einu sem geta dæmt heiminn að fullu eru ljóðskáldin. Dómararnir í heiminum láta scumbakkin kannski fá þunga dóma, en ljóð lifir að eilífu. Þakka þér :) Annars, ég á 100 önnur ljóð, en ég held að ég sleppi því að láta þau öll hér. Þau eru sum hver ekkert sérstök, kannski eru bara 40 góð :/
VÁÁÁÁÁÁ!!! Þakka þér fyrir Kelika :) Þetta er líklega það allra besta hrós sem ég hef nokkru sinni fengið :) P.S. Hendi inn ljóði fyrir þig einhvern tíma sem fjallar bara um þessi gullnu orð þín :)
jaaaa… ég veit. Ég er ekkert sérstaklega stoltur af þessu. Kannski hafa stigin freistað mín og sú staðreynd að ég er að nálgast “ofurhugamarkið” hérna á ljóðabálki huga :)
Þú ert 10 ára og raufst aldurstakmarkið :) Plús, þú ættir varla vera farinn að rúnka þér, þannig að vertu ekki að reyna að líta út fyrir að vera eldri enn þú ert. Annars… kannski varstu bara að ljúga til um aldur, það væri sorglegt :/
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
