Þetta er ágætis ljóð… það er auðvelt að sjá merkinguna á bak við það en engu að síður er það djúpt og sorglegt. Þunglyndislegt og án nokkurar vonar. Ég les það út úr þessu ljóði að persónan flakkar upp og niður tilfinningaskalann, hún er sorgmædd, glöð, sorgmædd og glöð til skiptis. Þegar hún er sjálf glöð skyggir hún á aðra, en þegar hún er í skugga horfir hún á þá sem í ljósinu eru og öfundar þá. Kveðja… Pardus.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
