Ef til vill er til tvenns konar myrkur, annað sem er sjáanlegt öllum, hræðir suma en blæs aðeins dularfullum blæ yfir líf annarra, með stjörnuglampi og tunglsljósi.. En svo er það myrkrið innra með þér, innra með mér og okkur öllum… of er það myrkur þátíðar, myrkur sem þarf að komast í dagsins ljós til að hverfa… Ef þetta ljóð er satt, þá vona ég svo innilega að sólin hafi getað linað þetta myrkur innra með þér… kveðja jath