Þegar ég var ca 15-17 ára gekk ég alltaf í öklasíðum, víðum pilsum, þröngum stuttermabolum og með sjal, -á sumrin. Rúskinnskápu með loðkraga á veturnar, og háum stígvélum. Undirfötin voru yfirleitt háir sokkar og sokkabönd. Svo fór ég bara að verða alveg andskoti þreytt á ókunnugu fólki sem stoppaði mig á götu og sagði eitthvað á borð við: “Ég hef séð þig labba yfir Lækjartorg” eða “Hversvegna ertu svona klædd” eða “Ertu í einhverjum trúarsöfnuði” Svo loks gafst ég upp á þessum stíl. Nú...