ég fæ oft flashbacks hvernig það væri ólýsanleg sjúk ánægja að skera hjartað hennar úr með skeið, hægt og bítandi, rifsandi í húðina þangað til hún lætur undan og skef hjartað úr, líkt og að skafa heimalagaðan ís. hægt fer líkaminn að verða þreyttari og þreyttari, hvar er hjartað? ég sé ekkert hjarta, er það kannski farið? Þetta kennir bara fólki eitt.. Að hleypa ekki innflytjendum inn í landið sem eru ekki að norrænu bergi brotnir, þ.e.a.s frá norðurlöndunum, og kanaveldi kannski (ef þeir...