Rennslisiðkun mín skiptist nokkuð jafnt niður á skíði/bretti og skíðasvæði/fjöll. Það er orðið þannig hjá mér í dag að ég er yfirleitt með ýlinn á mér, hvort sem ég er á bretti, telemark eða gönguskíðum. Ég vandi mig á þetta á sínum tíma og nú finnst mér ýlirinn verða orðinn jafn sjálfsagður hlutur og brettið/skíðin þegar ég fer að renna mér. Ég neita því ekki að ýlirinn er dýr. En hversu margir hugsa um aurana ef þeir lenda í flóði? Á öllum þeim fyrirlestrum sem ég hef farið á er...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
