Þegar ég var lítil (yngri) um 9-13 ára þá útskýði ég guð með því að segja að hann hafi stjórnað þróunninni, en núna yrði ég líklega kölluð trúleysingi eða eitthvað, ég bara “er” og allir hinir líka og það er gott að “vera”. Ég er samt fermd og allt það, trúði enn eitthvað á guð þá en svo bara nokkrum mánuðum síðar hætti ég því bara. Held eiginlega að fólk hafi bara búið til sögur til að útskýra heiminn, og sögurnar hafi gengið frá manni til manns og að lokum héldu allir að þær væru sannar....