Gaman að sjá King Crimson inn á þessum lista. Night Watch af Starless and Bible Black og Sailors Tale af Islands eru mjög góð líka(með King Crimson).<br><br>Veistu hvort þetta er innihaldið í svarinu eða korknum, eða bara undirskriftin mín ? “but these go to eleven” Spinal Tap
Milt Jackson Steve Nelson Lionel Hampton og að lokum Gary Burton. Ég myndi setja Gary Burton í efsta sæti á mínum lista. Hann gaf út plötuna New Vibe Man In Town sem þykir enn í dag algert meistarastykki. Einnig hlaut ég þá ánægju að sjá Steve nokkurn Nelson eitt sinn á Jazzhátíð í Reykjavík þegar Dave Holland Bandið kom. Hann er frábær með fjóra slegla.
Ég veit það ekki, en ég mæli með að liggja yfir laginu og pikka það einfaldlega upp. Það þjálfar mann mikið. <br><br>Veistu hvort þetta er innihaldið í svarinu eða korknum, eða bara undirskriftin mín ? “but these go to eleven” Spinal Tap
Cheerful Insanity eða Brondesbury Tapes. Mig langar sjúkt mikið í Cheerful insanity og leitaði að henni út um allt í London í sumar. Ekki getur þú bent mér á hana einhversstaðar?
Já afsakið. Maður gleymir mörgu. Mig langaði líka mikið að tala um Islands titillagið meira. Ég sleppti því bara. Gítarsólóið hans er alveg magnað. Hafði mikil áhrif á rythmapælingar hjá mér ásamt hljómapælingum. Endilega tékkið á því.
Það er satt. Red er frábær. Éndilega tékkaðu á Starless And Bible Black. Óendanlega góð plata. Tók mig svolítinn tíma að komast inn í þann grip. Ef maður hlustar á t.d. One More Red Nightmare þá heyrir maður að Bill Bruford er að gera power trommutakta sem trommarar eru að gera í dag. 30 árum á undan sinni samtíð. Hreint ekki slæmt.
Takk fyrir. Mér finnst samt besta platan þeirra vera Starless and Bible Black. Hún kom á eftir Larks Tounges in Aspic, sem er samt sjúk. Ég skil ekki hvað gaurinn meinar með nóg af Crimson í bili. Ég fæ ekki nóg af þeim.
Ég mæli eindregið með Repulsion (hún á að fást í Aðalvideoleigunni) og The Tenant(keypti hana í 2001, annars í Laugarásvídeói eða Videohöllinni). Ég vil þakka ykkur fyrir að benda mér á þessar myndir.
Silence of the Lambs og Pshycho áttu að vera inni á þessum lista. Ég bara steingleymdi þeim. Og Birds! Ég gekk alltaf framhjá ráðhúsinu á leiðinni í skólann á morgnana á seinasta ári. Í hvert skipti sem ég sá önd sveigði ég framhjá henni(þetta gerðist stuttu eftir að ég sá Birds). Texas Chainsaw Massacre skildi mig og vini mína eftir í algerri geðsýki. Myndin er svo snarklikkuð að maður er ekki sá sami fyrir og eftir áhorf.
Ég sleppti mörgum. Þ.á.m. The Others, Alien, Bad Taste og fleirum. Þetta er ekki tæmandi listi yfir mínar uppáhalds. Hér er þó ein sem þið skuluð ekki horfa á: Blair Witch Project 2: Book of Shadows eða eitthvað í þá áttina.
Mode1: Þarf maður helst að hafa séð Nightmare on Elm Street myndirnar og Friday the 13th til að geta haft gaman að Freddy Vs. Jason. Og hvernig er The Blob?
ég er með lítinn magnara(æfinga). Lítill og nettur og kostar aðeins 7000 kall. Góður til að æfa sig á inni í herbergi og er 15 watt.<br><br>Veistu hvort þetta er innihaldið í svarinu eða korknum, eða bara undirskriftin mín ? “but these go to eleven” Spinal Tap
Mig hefur mikið langað til að sjá Changeling og ætla að skella mér brátt út á leigu. Annars segi ég við ykkur, farið á Aðalvideoleiguna og sjáiði Repulsion. Ein af mínum uppáhaldsmyndum. Roman Polanski er alveg hreint magnaður.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..