Þakka þér heilagi faðir fyrir að senda okkur frelsarann. Jesú dó á krossinum fyrir syndir mínar og fyrir benjar hans er ég heilbrigð. Að þekkja Guðs orð er svo mikilvægt. Hvet alla að lesa í Nýja testamentinu um fagnaðarerindið. Fagna því ef að góð umræða opnast hér…

Mjög ánægð með þessa grein, gott að fá smá hugmyndir frá öðrum því að maður festist oft smá í sömu tónlistinni í smá tíma. Annars kann ég ekkert voðalega mikið að greina hvers konar tónlist þetta er sem ég hlusta á… en ætli það sé ekki mest rokk? Smashing Pumpkins, Metallica (gömlu diskana), Björk, Alice in Chains, Stone Temple Pilots, Ryan Adams, Bítlarnir (ávallt klassatónlist), Velvet Underground.. and so on! Þar sem ég bý í Noregi veit ég ekki alveg hvað þið eruð að hlusta á þarna...

Maður kannast við sig í þessum sporum fyrir 9 árum síðan. Í dag sé ég hversu mikil ætlunarsemi þetta var í manni. En málið er að hvaða 12 ára barn í dag þarf stærra herbergi? Reyndar skil ég viðhorf margra unglinga því að þau þurfa VITASKULD pláss fyrir 28“ sjónvarpið með heimabíóinu, græjurnar, tölvuna, snjóbrettið, kingsize ameríska rúmið… Mamma mín er ein með okkur tvö unglingana og samt var hún með stærsta herbergið og við með kytrur og við vorum mjög ánægð og buðum fullt fullt af vinum...

úff.. ef ég bara vissi hvað hún héti. N er allavena merkið fyrir hana í blaðinu og svo þegar þú ert að horfa á rásina þá er RAUTT BOX með N merkinu í horninu:) Kl sjö eða átta á sunnudagskvöldum…

Neibb það er ekki á TV Norge.. bý sjálf í Oslo þannig að ég veit það fyrir víst:) En OC er á sunnudögum á svona rétt til að hugga þig:)

Hvernig væri t.d að breyta um viðhorf? Þegar þú segir að Gauji litli sé svo leiðinlegur að þú meikir ekki að fara á námskeið til hans þá er þetta líka spurning um… HVAÐ ERT ÞÚ TILBÚIN AÐ LEGGJA Á ÞIG TIL AÐ GRENNAST? Ég var líka of þung þegar ég var í grunnskóla en samt ekki rosalega en nóg til þess að mér leið illa yfir því. Ég fékk fullt af tækifærum til að ná þeim af mér en mér skorti sjálfstraust til að mæta í æfingasalinn, því að ég hélt að þar væri bara flott fólk. En það er ekki...

Skiptir engu máli til hvers bloggið er… eigandi hvers bloggs fyrir sig ákveður hvort að hann sé að þessu fyrir sjálfan sig, aðra eða baða bæði. Persónulega finnst mér ég fá smá kikk út úr því að aðrir nenni að lesa um líf mitt og það sem ég er að hugsa. Ég skrifa líka til að vinir mínir sem búa út um allan heim viti hvað er að gerast og ætlast oft til þess af þeim að þeir skrifi líka á bloggið sitt, hvað sé að gerast hjá þeim. Annars ákveð ég bara hvað ég vil gera, enda er þetta mitt blogg...

Ég hef sjálfstraust, en er ekki ánægð með sjáfan mig. Það er munur þar á. Ég veit að ég get gert betur á ýmsum sviðum en stundum þarf ég líka að draga mörkin til að verða ekki “öfga”. Ég veit að ég ætti að vera tíu kílóum léttari, hreyfa mig meira, vera dugleg og klára þennan blessaða skóla, hlúa að tilfinningunum og líkamanum.. en ég sætti mig bara við hvernig ég er í dag og reyni mitt besta. Er það ekki mottóið? Gangi ykkur vel með sjálfsálitið.. öllum líður betur ef að þér líður vel:)

Hæhæ.. er í útlöndum svo að hvernig væri að hafa vikulega útekt á nágrönnum fyrir mig:)

Er alls ekki að byrja með honum.. eins og ég sagði í upphafi er bara gott að ég er farin að hafa áhuga á strákum aftur og að einhver hafi áhuga á manni:) Þetta er ekkert alvarlegt hjá okkur, saklaust daður og búið.. vinir kannski, en ekkert meira:)..

Eitt af því sem ég þoli ekki við sæluhelgina eru þessi eilífu slagsmál hjá ungum vestfirzkum karlmönnum.. væntanlega eru flestir sammála um að slagsmál séu mjög óþroskuð leið til að tjá tilfinningar sínar. En ég hef farið á sæluhelgi síðan ég var fjórtán ára, s.s í sjö ár og hef bara skemmt mér mjög vel, enda mjög gaman að djamma með Vestfirðingum (þrátt fyrir slagsmálin).

Þekki hann sama og ekkert. Erum að kynnast hægt og rólega og ætlum að vera í bandi þegar ég er úti. Það kemur allt í ljós og ekki eins og ég sé að ætlast til eins né neins. Bara mjög gott að vita að það er einhver strákur þarna sem ég hef tilfinningar til því að ég hélt að ég væri ekki fær um það lengur:) En eins og ég sagði.. erum að kynnast og framhaldið kemur í ljós!

Mín týpa… Ég fell oft fyrir allskonar strákum en mér sýnist ég enda alltaf með sömu týpunni. Það vill svo til að þeir hafa verið ljóshærðir með blá augu, frekar grannir með vöðva og tattú. Tilviljun? Veit ekki.. held að maður leiti oft eftir því sem maður kynnist fyrst því maður miðar oftast við það sem manni líkar best við! Í dag er ég skotin í strák og það er eitthvað að gerast sem við vitum hvorugt hvað er (hann er ljóshærða og þögla týpan mín) og ég er að flytja til útlanda, er þetta...

Ég er mjög forvitin um þessi mál og það var gott að lesa þessa grein. Ég er ekki skyggn en ég held að ég sé næm. Mér finnst oft eins og það sé eitthvað að toga í mig úr öðrum heimi eða eitthvað sé hjá mér en hef aldrei séð neitt eða fundið neitt meira en það. Er ekkert hættulegt að nálgast verndara sinn? Á maður að reyna að sjá eitthvað sem kannski vill ekki sjást eða láta hafa samband við sig? Kv. nýgræðingurinn