Emperor, Deicide, Carcass (nýrri verk þeirra eins og Heartwork [1994] eru aðgengilegri, þó að eldri plötur þeirra, brautryðjanda grindcore verk eins og Symphonies Of Sickness eiga heiður skilinn), Nasum (nýlegra grindcore), Death (mæli eindregið með Human [1991]), Satyricon eru snillingar, og svo ein af uppáhaldshljómsveit mín núna, Marduk, en hún er kannski of einhæf fyrir þann sem er að byrja að hlusta á metal.