Mjög mikilvægt fyrir lýðræðið í landinu er að rökræða af skynsemi og yfirvegun þennan dóm Hæstaréttar og hvaða afleiðingar hann “getur” haft í för með sér. Viðbrögð ríkisstjórnar Davíðs eru vissulega áhyggjuefni fyrir alla lýðræðissinna. Þar með er ég ekki að segja að þau séu röng. Lýðræðisríki sem býr við þá þrískiptingu valdsins eins og við Íslendingar þarf að gæta að sér þegar mál eins og þessi koma upp. Allar aðgerðir ríksins verða að vera þaulhugsaðar fyrirfram. Allt annað er...

Ég tekið undir það með þér, Bar, að Íslendingar eru fljótir að gleyma. Sagði ekki einhver stjórnmálamaður hér í “dentid” að fjöldinn væri heimskur og gleyminn. Grein eftir Pétur Blöndal alþingismann í Mbl. í dag er athyglisverð og kjarnyrt, og vekur mann til umhugsunar. Ég hvet alla til að lesa hana og gefa sér tíma til að íhuga málið. Það er nefnilega svo að þó allir sjái þörf á því að bæta kjör öryrkja þá eru fjármunir ríkisins takmarkaðir, og þegar allt kemur til alls þá eru það við...

Þessi smásaga hefur allt sem prýða á góða smásögu. Innihaldið er kjarnyrt. Litlu sögurnar inní smásögunni um lífið, ástina og dauðann eru vel skrifaðar.

Ég tek undir það að Pétur Blöndal er dugandi þingmaður með ferskar og sjálfstæðar skoðanir. Þó menn séu ekki sammála honum í einu og öllu á að virða hann fyrir þessa afstöðu hans. Að vera leitandi og spyrjandi, er svo miklu betra, en að vera letjandi og hreinlega leiðilegur :-)

MAtrix? Tjíp? Getur einhver þýtt þetta fyrir mig.

Ekki tók ég þetta upp úr neinni bók, heldur samdi þetta, eins og lög gera ráð fyrir hérna á Hugi.is.

Góð hugvekja

Það er alltaf að verða meiri þörf fyrir umboðsmann skattgreiðenda. Hann þarf að vera á verði gagnvart skattlagningu ríksins á þegnana, og slá á hendur ríksins þegar þeir gerast of gráðugur. Þetta eru jú okkar peningar þegar allt kemur til alls. Dómur Hæstaréttar öryrkjum í vil staðfestir enn og aftur að það fólk sem er á alþingi er ekki starfi sínu vaxið. Heilbrigðisráðherra getur ekkert annað en sagt af sér eftir þennan áfellisdóm fyrir ríkinu.

Dísa þú kastar fram þeirri spurningu sem allir ættu að vera spyrja sig. En þó er það svo að sælir eru fáfróðir eins og einn ofurhuginn komst að orði í svari til þín. Jú, þeir sem hugsa of mikið og spyrja of mikið komast að því að hve lítið þeir vita. Og þannig skapast óvissa sem trúin eyðir. Kjarni málsins er því þessi: Þeir sem eru einfaldir í eðli sínu og trúfastir haggast ekki í lífsins ólgusjó frekar en kletturinn í hafinu. En ofvitar sem vekja upp áleitnar spurningar og hugsa of mikið...