Já, þetta eru góðar pælingar. Það er náttúrulega visst vandamál stuttmynda að maður hefur úr takmörkuðum tíma að moða til að kynna til sögunnar þau “plot-element” sem nauðsynleg eru, en mér fannst þú komast nokkuð vel frá því með þessum draumasenum. Það er ekkert nauðsynlegt að sjá algert upphaf geðveikinnar, fyrir mér var nóg að lesa fyrstu draumasenuna til að skilja að þarna fór maður sem gekk ekki heill til skógar. ;) Þetta með að fókusera söguna betur er alveg ágætt, en þó er hún í því...