Mig langar til að gera smá tilraun hérna. Það hafa verið póstaðar nokkrar greina um það að skrifa og ég vona það að sem flestir hafi gagn og gaman af þeim greinum. Það sem mig langar til að tala um núna, tengist þessari tilraun minni. Lýsingarorð eru gríðarlega mikilvæg rithöfundinum, reyndar svo að án þeirra er afskaplega erfitt að miðla mynd til lesandans. Það er stórkostlegur munur á því að segja: Bíll/Rauður bíll. Með lýsingarorðum fá nafnorðin okkar einhverja eiginleika, sem aðgreina...

Ertu hetja? Ertu maður eða mús? Viltu setja mark þitt á heiminn? Þá gætir þú verið maðurinn sem Magister Nexus leitar að. Nexus leitar eftir nokkrum hráefnum í öflugan seið, sem hann kallar Spilamót. En til þess þarf hann einna helst eitthvað sem er kallað Stjórnendur. Það er þitt hlutverk að finna einn slíkan og koma honum til Nexus, eins fljótt og auðið er.

Íslenska er sagnamál. Við eigum alveg heilan helling af sögnum, sem margar hverjar lýsa sömu ‘aðgerð’ eða ‘gjörð’, bara með einhverjum örlitlum merkingarmun. Auðvelt er að benda á dæmi þessu til stuðnings, svo sem labba, ganga, rölta, trítla, skeiða, stika og tölta. Allar þessar sagnir lýsa sömu aðgerð, þe. að setja aðra löppina fram fyrir hina og endurtaka í sífellu til að komast á áfangastað. En hvernig nýtist þessi staðreynd okkur? Jú, þetta auðveldar okkur, sem erum að dúlla við að...

Eitt af þeim atriðum sem maður rekur sig jafnan á er hvernig á að koma myndmáli til skila. Skiptir þá einu máli hvort um ljóð, smásögu eða skáldsögu sé að ræða. Það er nefnilega ekki hlaupið að því segja frá á þann hátt að sá sem les upplifi söguna. Hversu oft hefur maður ekki sjálfur hreinlega liðið inn í söguna og orðið hluti af henni? Séð allar persónurnar lifna á blaðsíðunum fyrir framan sig og verið algerlega hugfanginn. Þetta er nefnilega merkilegur galdur, að skrifa þannig. Hver...

Einu sinni var frægur íslenskur höfundur spurður að því hvort að það væri nokkuð mál að skrifa bækur. Afhverju spyrðu að því svaraði rithöfundurinn. Jú, sagði sá sem átti spurninguna, því bækurnar sem viðkomandi rithöfundur skrifaði virkuðu svo einfaldar að gerð, að slíkt hlyti hver sem er að geta. Rithöfundurinn hló og svaraði því þannig til, að fyrst svo væri, hvers vegna skrifuðu þá ekki fleiri þannig. Það er nefnilega ekki hlaupið að því að skrifa, hvort sem um ræðir ljóð, smásögur eða...

Það var dimmt og kalt vetrarkvöld. Ég sté af fáki mínum við kránna og snaraðist inn um dyrnar. Inni var undarleg lýsing, sem skar í augun. Þar inni var alls skyns fólk, menn sátu að sumbli og konur hlógu smeðjulega að bröndurum þeirra. En ég var hingað ekki kominn til að sitja og drekka, heldur átti ég hér stefnumót. Stefnumót við undarlega menn, sem höfðu sett sig í samband við mig fyrr í þessu hnígandi tungli. Ég leit yfir barinn. Ég var með aðra hendina í vasanum og hélt um sinkblöndu,...