Mér sýndist þú samkvæmt upphaflegu greininni að þú værir að meina sál sem eitthvð sem færðist á milli líkama þegar maður deyr og þroskaðist í leiðinni, samanber: “Ég horfi yfir bekk krakka….”. Ég trúi því alveg að maður hafi einhvern huga(.is), en að sá hugur sé vélrænn og ráðist af efnaskiptum og rafskilaboðum(eða einhverju þvíumlíku). Og hvernig getur eitthvað sem hefur engan tilgang haft meiri tilgang en eitthvað annað sem er líka tilgangslaust, “Kannski er eilíft líf tilgangslaus, en...