ástarsorg er sár, en örugglega ekki það versta sem kemur fyrir mannskepnuna! Pældu í þeim sem missir maka sinn, hættir ekki með honum heldur hann deyr. Vá hvað það hlýtur að vera erfitt. Eða ef maður missir barnið sitt, einsog búið er að benda. Líka allt fólkið úti í þriðja heimi, sem misst hefur allt sem það á og er kannski að reyna að grafa foreldra sína, börn, ættingja og vini upp úr rústum. Þannig að við eigum ekki eins bágt og við stundum höldum!<br><br><a...