Trúlofun hefur svoldið mikið misst merkinguna hjá ungu fólki, mér finnst margir vera að trúlofa sig og hugsa ekkert útí það að trúlofun þýðir í raun og veru að gifting er í vændum.
Afhverju að trúlofa sig..þá meina ég ef þú hefur ekki giftingu í huga, það hlýtur að vera önnur leið til að koma sambandinu á stig 2. eins og þú kallar það.. ;) eða hvað???

Ég hefði haldið að trúlofun væri staðfesting á því að tveir einstaklingar vilji giftast, og með því að trúlofa sig þá væri gifting í vændum!

Það var alla vega upphaflega þannig að fólk trúlofaðist þegar bónorðinu var játað og yfirleitt strax settur dagur á giftinguna líka, yfirleitt innan árs eða jafnvel slétt ár frá bónorði/trúlofun. Kannski er þetta eitthvað að breytast en hafa skal það á hreinu þegar fólk trúlofast að þau séu alla vega að meina það sama :) Það hefur líka breyst að hér í gamla daga var gifting að eilífu en í dag er hún bara eins varanleg og parið vill.

Í Bandaríkjunum er það algengt að karlmenn eru ekki með trúlofunarhring heldur er trúlofunarhringurinn demantshringur sem þeir bjóða konunni þegar þeir bera upp bónorðið. Kostar oft tugi ef ekki hundruði þúsunda og konan montar sig síðan við vinkonur sínar af hringnum. Þegar þau gifast setja þau upp giftingarhringa sem eru ekki með demanti og konan setur hann þá á sama fingurinn og lætur oft festa báða hringana saman.

Jamm, þegar svarið “Já” við spurningunni “Viltu giftast mér?” er komið, þá er fólk trúlofað. Fólk er trúlofað það tímabil sem það ætlar sér að giftast. Þetta hefur verið notað á sérkennilegan hátt af mörgum einmitt sem eitthvað annað stig, en trúlofun er einfaldlega loforð um að giftast. Til hvers? Gifting er ógurlegt mál. Tekur tíma. Trúlofun er eitthvað sem segir þér að báðir aðilar séu tilbúnir fyrir það og ætli að framkvæma það. Önnur saga með hvort það verður strax, en yfirleitt er gert ráð fyrir því að það gerist fljótt.

hæhæ

Mér hefur alltaf fundist trúlofun vera einn af undirbúningum fyrir giftingu… semsagt gifting innan árs.

Sé það þannig að maður setur upp hringana og eftir það byrjar undirbúningurinn fyrir brúðkaupið sem myndi eflaust taka ár eða það mydni maður halda miðað við allt sem þarf að gera þegar um alvöru brúðkaup er að ræða…

Þetta er allavega ekki eitthvað annað stig í sambandi finnst mér heldur eitthvað stærra og meira…

kv. Solita

ég held að trúlofun sé bara það að þegar annar aðilinn biður hinn um að giftast sér, þá sé það trúlofað.

Trúlofun er staðfesting á því að viðkomandi ætlar að gifta sig. Þetta er í raun og veru sama athöfn og gifting, nema þið lofið BARA hvoru öðru en ekki guði líka. Þið lofið guði líka í giftingunni. Nema náttla ef þið giftið ykkur hjá sýslumanninum. Í gamla daga var trúlofun staðfesting á því að tvær manneskjur myndu giftast hvor annarri. Það hefur alltaf verið þannig. Ég veit ekki um nema einhverja krakkabjána sem eru að asnast til að trúlofa sig langt fyrir aldur fram sem finnst það eitthvað annað. Ég er hins vegar ekki á því að þegar þú trúlofar þig þá þýði það endilega að þú verðir að gifta þig INNAN ÁRS, heldur bara að þið ætlið yfir höfuð að gifta ykkur.

Ég er alveg sammála því að trúlofun þýðir gifting innan árs. Það er bara algjör vitleysa að fólk undir tvítugt er á leiðinni að gifta sig þar sem fólk er yfirleitt á þessum aldri enn í menntaskóla. Varðandi háskólann þá er það mjög misjafnt hverjir halda þar áfram og hverjir fara að vinna.
Það er of mikil skuldbinding að vera trúlofaður 18-20 ára. Kannski sérstakleg vegna þess að fólk er enn ungt á þessum aldri og spáir ekki mikið í fastan sess fyrr en 25-30 ára.
Mér finndist miklu betra að vera frekar í löngu sambandi á 18-20 ára aldri án þess að vera trúlofuð en að vera trúlofuð og slíta henni.
Ef fólk er að trúlofast þá er það að játast við spurningunni “Viltu giftast mér?” sem þýðir að þið ætlið að eyða ævinni saman þar til dauðinn aðskilur ykkur!
Eitt annað er að trúlofun í dag hefur misst mjög svo gildið sitt þar sem mjög margir unglingar hafa réttara sagt verið að setja upp hringa með engri merkingu. Það myndi ég kalla “grunnskólalegt” þar sem þau vita einfaldlega ekki að það tekur við miklu stærra og fjölbreyttara líf eftir grunnskólann OG menntaskólann. Lífið á auðvitað eftir að breytast og skoðanir þeirra líka, það eru ekki alltaf miklar líkur að kærustupar í grunnskóla eigi eftir að enda saman sem hjón á 25 ára aldri.
Sumir hafa líkað kosið að fara aðra leið og það er að vera í sambúð áður en fólk giftist til þess að sjá hvernig það (parið) höndli þá samveru, því jú, það ætlar að búa saman til dauðadags ef þau trúlofast.

Ég er 19 ára og er búin að vera í árssambandi og mér finnst ég vera of ung til þess að pæla í því hvort að ég og hann ættum að vera trúlofuð eða ekki. Pæli ekki í því fyrr en sá dagur rennur bara upp og þegar ég hef aldurinn í það segi ég nú bara.

Mér finnst fólk bara trúlofa sig útaf engu. Það er í tísku að trúlofa sig í dag og það er bara heimska. Að trúlofast er (eins og þið hafið sagt) að vilja giftast einhverjum og vera með honum til æviloka.
Ég er að verða tvítug og er búin að vera í sambandi í næstum 4 ár og okkur liggur ekkert á að trúlofa okkur, við vitum að við elskum hvort annað og þurfum engan hring strax til að sýna það. Þegar ég trúlofa mig þá á það að vera í það eina skipti, ég vil ekki vera orðin tuttugu og fimm og búin að vera trúlofuð í 4-5 skipti eins og maður sér hjá sumum.. það er bara hallærislegt!!

Þessi týpiska trúlofun þýðir í mínum augum að parið ætli að gifta sig, en ekkert endilega innan árs. T.d. eru foreldrar mínir búnir að vera trúlofaðir í 16 ár, en það er kannski fulllangt.

Ég er 19 ára og er búin að vera í föstu sambandi í rúmlega 3 ár og verið í sambúð í tæplega 3 ár. Í mínum huga höfum við verið trúlofuð mestan hluta sambandsins eða frá því að við lofuðum að vera trú hvort öðru. En við höfum engu lofað um það hvort við ætlum að vera það allt til æviloka bara svo lengi sem sambandið varir enda held ég að enginn geri það raunverulega nú til dags þegar einhver 40%(held það sé 40%) hjónabanda enda með skilnaði.
Með kveðju, Xenia

Ok. Þetta umræðuefni er frábært! Málið í dag með ungt fólk (eins og svo oft áður) að þá finnst mér ungt fólk í dag hugsa svo mikið í þessum “Lifðu lífinu lifandi” feeling sem er alveg hreint verulega pirrandi. Ungt fólk í dag (að mínu mati) hugsar ekki um afleiðingarnar, heldur veður út í hlutina án þess að hugsa. Trúlofun þýðir að þú ert búinn að finna þér stelpu/strák sem þið viljið eyða ævinni með. Þetta er EKKI eitthvað “NIKE” eða “ADIDAS” tískufyrirbrigði sem segir fólki: “HEY…SJÁIÐ MIG….ÉG ER MEÐ HRING!!!”. Nú halda allir að ég hef viðbjóð á yngri kynslóðinni í dag, en það er ekki rétt. Þetta á líka við um eldra fólk líka. þótt ótrúlegt megi virðast að þá var ég með stelpu fyrir ári síðan. Hún var 3 árum eldri og já “in the late 20´s”. Það var mottóið að “lifa lífinu lifandi” (sem ég hreinlega skil ekki alveg hvða út á gengur). Alls ekki æða í hlutina en “lifa lífinu lifandi”. Eftir nokkra mánuði saman að þá átti bara að vaða útí trúlofun og svoleiðis rugl. (Þetta er svona svipað og þú færð þér sopa af lokaðri trópífernu. Gáfulegra að opna fernuna til að drekka…ekki satt?). Allavega að þá gekk það ekki eftir og síðar meir komst maður að því að þessi annars mjög svo ágæti kvenmaður passaði ekki við mig og í dag er ég hringlaus og voðalega happy.
Skilaboð dagsins eru því: “Trúlofið ykkur ekki nema þið elskið manneskjuna og viljið eyða með henni ævinni!!” Hringurinn eru skilaboð sem segja: “Elskan mín, ég elska þig út af lífinu og vill taka þig frá þangað til ég er búin(n) að safna kjarki í að giftast þér”.

PS: OG munið…opnið fernurnar áður en þið drekkið úr þeim, you people out there! ;o)

Trúlofun, gifting, barneignir, húsakaup…..allt sem tengist samböndum er eitthvað sem maður á að láta sitt eigið hjarta leiða mann í, ekki taka mark á áliti annarra í neinu af þessum svörum, fylgdu eigin hjarta og reyndu eftir fremsta megni að leiða “makann” inn á þína tilfinningu eða jafnvel að láta leiða þig eftir hans tilfinningu, það eina rétta er að gera þetta samann, með sama hugarfari!! Njóttu og gangi ykkur vel!