mjög skemmtileg grein, ýmislegt spennandi framundan hjá mér greinilega!!

góð og þörf grein. Ég lenti í því að fá mér kettling úr Kattholti, ofsalega lítinn og sætan en heima átti ég tvær kisur sem höfðu nýlega verið sprautaðar. Ég þekkti ekki einkennin hjá kettlingnum, hélt að hann væri með niðurgang af stressi því hann var kominn á nýtt heimili en eitt kvöldið varð hann allt í einu svo rosalega lasinn, neitaði að borða og sleikti ekki á mér puttann þegar ég dýfði honum í vatn til að reyna að koma smá dropa upp í greyið. Um nóttina fórum við með hann til Helgu...

já, ég rak augun í þetta líka og mér og kallinum mínum fannst þetta mjög ósmekklegt! Við eigum lítinn strák en erum með það á hreinu að ef við ættum dóttur myndum við ALDREI kaupa svona “útíhött” föt á hana. Ég bara spyr; “má virkilega birta svona auglýsingar?”

Til hamingju, ég á eitt barn og meðgangan var einn sá mest spennandi tími sem ég hef upplifað! Þetta var bara æðislegt og ég væri sko til í að vera bara ólétt alltaf! Gangi þér vel!

Halló! Ég átti mitt fyrsta barn í fyrra og var í MFS. Öll meðgangan var frábær og eftirlitið og svoleiðis, ljósmóðirin var afskaplega áhugasöm og mjög fín og ég hlakkaði bara til að ganga í gegnum þetta allt saman. Mér fannst líka svo frábært að geta verið í svona stóru og djúpu baði í hríðunum en þegar fæðingin sjálf gekk í garð þá hefði ég (svona eftirá að hyggja) frekar viljað vera í fæðingarrúmi með stoðum og svona. Þetta að eiga í svona stóru hjónarúmi hentar þeim sem gengur vel að...

til hamingju!! við erum nokkrar með svona bumbuklúbb þar sem við kjöftum og fáum og gefum ráð. Erum allar í svipuðum sporum, þ.e.a.s. óléttar…. og auðvitað er rosa gaman hjá okkur. Endilega láttu sjá þig þar, slóðin er http://groups.yahoo.com/group/storarbumbur/ og ég vonast til að sjá þig þarna.

Það væri hugmynd að skrifa mömmu þinni bréf og láta hana hafa það og biðja hana um að lesa það í næði. Þú þyrftir ekki endilega að vera hjá henni á meðan, bara skýra það fyrir henni hvers vegna þú skrifar það. Ég held að hún hljóti að skilja það að þér þyki erfitt að byrja að tala um þetta og ég vona svo sannarlega að það sé ekki rétt hjá þér að öllum sé sama um hvað þú og vinkonur þínar gerið. Þó þú búir úti á landi hlýtur þú að hafa aðgang að læknisþjónustu, þar gætir þú örugglega talað...

ég er ekki alveg sammála þessu sjónarmiði, ég reyndi með kisurnar mínar að hafa þær inni þar sem ég bjó í miðbænum. Það var ekki mjög skemmtilegt, svo flutti ég niður að sjó og þegar kisurnar þurftu að fara út þegar við fluttum þær varð aldrei aftur snúið, þær voru búnar að uppgötva þennan stóra heim fyrir utan íbúðina og mér fannst þær miklu ánægðari þegar þær höfðu stjórn á því hvenær þær voru inni og hvenær úti. Og þar sem einhver minntist á þessa hörmungaviku þegar átti að ná...

ég er ekki alveg sammála þessu sjónarmiði, ég reyndi með kisurnar mínar að hafa þær inni þar sem ég bjó í miðbænum. Það var ekki mjög skemmtilegt, svo flutti ég niður að sjó og þegar kisurnar þurftu að fara út þegar við fluttum þær varð aldrei aftur snúið, þær voru búnar að uppgötva þennan stóra heim fyrir utan íbúðina og mér fannst þær miklu ánægðari þegar þær höfðu stjórn á því hvenær þær voru inni og hvenær úti. Og þar sem einhver minntist á þessa hörmungaviku þegar átti að ná...

Ég hef styrkt litla stelpu í Brasilíu í ein þrjú ár og það er alveg meiriháttar að fylgjast með hvað hún stækkar og breytist. Það er í gegnum SOS hjálparstarf og við fáum alltaf heimatilbúin jóla og páskakort frá henni með myndum. Alveg yndislegt, þetta kostar svipað og að kaupa eina pitsu á mánuði og þá held ég að peningunum sé betur varið í að halda uppi litlu barni.