Eitt veit ég eftir að hafa lesið þetta. Anarkismi gæti aldrei nokkurntiman mögulega gengið upp, og þeir sem sækjast að þessari stefnu eru kjánar, sem sjá ekki raunveruleikann fyrir eigin ranghugmyndum, um það að geta séð um sig sjálfir, án þess að enda sem einbúi sem lifir á kú og nokkrum kindum. Hvernig myndi samfélag eiginlega ganga upp þar sem engin stjórn væri og allir gerðu það sem þeim sýndist? Einnig vil ég nefna það að fyrir mér virðast anarkistar hafa ekkert að gera við tíma sinn,...