…er spurning sem að ég hef mikið pælt í síðustu daga. Ég held að mér hafi tekist að týna mér. Eða réttara sagt, aldrei tekist að finna mig. Gæti verið að eftir öll þessi ár þá hafi mér aldrei tekist að vera ég sjálf? Aldrei náð að sýna fólki hvernig ég sjálf er, hvernig ég sjálf hugsa? Í sjálfu sér get ég ekki svarað þessum spurningum af því að ég veit ekki sjálf hver ég er. Það er hálf óþæginlegt að vita ekki hver ég er. Þekkja ekki munninn á því hvenær ég er að leika og hvenær ég er bara...

Ég er búin að pæla mjög mikið í því hvernig gosflöskur eru í laginu.. Af hverju geta þær ekki verið Kassalaga -Það kæmist mun meira fyrir í þeim og þær yrðu ekki eins valtar, það yrði mun auðveldara að halda gosinu í flöskunni af því að maður væri ekki alltaf að reka sig í hana og henda henni á gólfið. Tökum sem dæmi Fantaflösku - Hvað er málið með hálsin á flöskunni.. Hann kemur svona inn og svo aftur út.. Og svo er verið að tala um betra grip.. HAFIÐI FLÖSKURNA KASSALAGA!!! Mér finnst...

Ég samdi þetta fyrir einu og hálfu ári um strák sem að ég var svoldið hrifinn af. -Nafnlaust- Það er ótrúlega erfitt að sjá og vita það verður aldrei neitt meira en vináttta. Í hvert sinn er þú nefnir hana, í hvert sinn ég sé hana í örmum þínum… Ef ég bara gæti sagt þér hvað ég elskaði þig heitt. Þegar ég heyri þig hlæja, sé þig brosa allt er fullkomið áhyggjur hverfa Er þetta ást? Þegar þú spyrð get ég ekki annað gert en að ljúga, gert það sama og hef áður gert. Allt geri ég til að vera með...

Ég er ekki alveg viss um að þetta eigi heima hérna á rómantík en þetta “passar” ekki inn á neinu öðru áhugamáli. En allavega… Þetta er mjög erfitt fyrir mig að tala um þetta þannig að ég bið fólk um að koma ekki með skítkast. Fyrir 10 mánuðum síðan þá kynntist ég yndislegum strák. Hann var svona eins og strákurinn sem að mig hafði alltaf dreymt um. Gáfaður, spilar á gítar, finnst gaman í fótbolta, þorir að klæðast litum (t.d. Bleikum – mikið Turn on fyrir mig  ) findinn og svo...

Mér finnst þetta ekkert spes ljóð en þetta er nú samt ljóð… Og ég er að fikra mig áfram í þessu og þess vegna væri ágætt að fá komment (góð og slæm(samt ekki ókurteisi) Ég biðst afsökunar á öllum stafsetningavillum Lífið Ef lífið væri auðveldara Væri ég þá hér Þyrfti ég þá að hafa fyrir hlutunum Allt sem ég hef fengið, sem ég hef átt Er það aðeins hugarástand Hvað er lífið? Er lífið bara hugarástand? Er það bara lýgi og ímyndun Ég hef lengi pælt í því Hvar lífið endar Er einhver endir, (er)...

Raunveruleikinn Heyri hvellina, sé blóðið Sit ein í felum, get ekki grátið Vil ekki deyja, er enn svo ung Held fast í vonina Vonina um að mamma komi nú brátt Og vekji mig Innst inni veit ég að það mun ekki gerast Veit að þetta er ekki draumur Fólk deyr og fólk drepur Börnin deyja og borgirnar hrynja Veit að þetta er raunveruleikinn Sé fjölskyldu mína deyja Við þá sjón er eins og ég vakni Er ég næst?

Ég horfði á þátt um daginn á skjá einum og það var karl sem heitir Phil…eitthvað og hann er sálfræðingur eða eitthvað þannig, ég fylgist venjuleg ekki með þessum þáttum en þessi þáttur náði að fanga mig og ég varð að horfa á hann. Í þættinum talaði Doktor Phil við mæður sem vildu alls ekki vera mæður, ég meina hugsar einhver svona? Já greinilega, því að gestirnir voru þrír til fjórir og salurinn fullur af konum sem áttu/eiga við þetta vandamál að þola ekki börnin sín. Fyrsta konan sem doktor...