Það er rétt hjá þér 700 kallinn fer í heilbrigðiskerfið til þess að meðhöndla asthma og ofnæmissjúkdóma tilkomna af völdum svifryks af völdum nagladekkja, m.a.. Meðan reynt er að bjarga gæsum á hálendinu mega höfuðborgarbúar þola mengun yfir viðmiðunarmörkum, án þess að þeir er menga þurfi að borga neitt.

Þótt ég efist um að tvö olíufélög myndu anna eldsneytisþjónustu við landsmenn, þá er þessi hugmynd um samstöðu neytanda í verki alls ekkert vitlaus, og óþarfi að byrja á því að rífa slíkt niður með trommutakti sundrungar.

Ég hef mínar fastmótuðu skoðanir í þessu efni sem öðru. Mínar skoðanir eru engin ´“dómur ” frekar en skoðanir annarra, enda tilgangur skoðanaskipta að alla jafna að kryfja mál til mergjar og koma eigin sjónarmiðum á framfæri í því efni, með von um bætta hætti. Ef mér finnst siðgæðisrammi samfélags þess, sem ég lifi í, vera að gliðna í sundur, þá er það mitt sem annarra að taka, hamar í hönd og negla nokkra nagla.

Ég skal segja þér af hverju ekki ætti að selja aðgang að mannslíkamanum. Það er vegna þess að mannslíkaminn er ekki aðeins líkami, heldur einnig sál. Þú getur dælt endalausu bensíni á bílinn þinn og bætt á hann smurolíu en ferð ekki langt ef kveikjan er farin úr. Varnarræður manna fyrir vændi eru aðeins skortur á þroska. Tal um skerðingu persónufrelsis, kvenna til þess að ástunda vændi er stórhlægilegt. Málið er það að karlmenn eru frá Venus og konur frá Mars, og karlmenn seint þess umkomnir...

Gallinn er sá er hér eru menn að setja lög sem eru óframkvæmanleg um að banna fólki að neyta leyfilegrar söluvöru, tóbaks er ríkið hefur stórtekjur af. Nær væri að banna sölu vörunnar hreinlega. Ef kostnaðarlegir þættir væru lagðir til grundvallar með raunverulegri heilsuhagfræði, þá ætti fyrst að ráðast á áfengið og afleiðingar þess heilbrigislega og félagslega. Þannig að ef sömu áherslur giltu varðandi áfengisforvarnarstarf, þá þyrfti að loka flest öllum vínveitingastöðum og banna drykkju...

Það er satt best að segja með ólíkindum hve illa menn telja sér það skylt að standa vörð um siðgæði einnar þjóðar. Það eitt að selja líkama sinn er eðli máls samkvæmt afskaplega niðurlægjandi í sjálfu sér, enda manninum gefið það frelsi að hafa yfirráð yfir líkama sínum, á þann veg að hann sé ekki til þess knúinn að selja sjálfan sig til þjónkunar við hvatir fyrir neðan nafla, sökum fjárhagslegra aðstæðna einkum og sér í lagi. Ef slík gylliboð eru fyrir hendi til handa erlendum stúlkum...