Elsku HJARTA, ég vildi óska þess að ég gæti sagt þér hvernig er hægt að laga þetta allt, en ég get það ekki. Eina lausnin (lausn og ekki lausn) sem ég sé er að láta annan hundinn frá sér :( Hefurðu athugað hvort að einhver nákominn þér geti hugsað sér að taka við öðrum hundinum? Foreldrar þínir, systkini, föðursystkini, móðursystkini, o.s.frv…? Þá værirðu allavega í aðstöðu til þess að geta hitt hundinn af og til þó að hann búi ekki lengur hjá þér. Kveðja, Eva