Ég er komin á það sem er kallað þrítugsaldur…en hræðilegt orð. En, engu að síður staðreynd (reyndar er ég á fyrsta fjórðungi þriðja tugs æviára minna (ef einhver náði þessu)). Og, já, ég er ein af þessum hræðilegu konum sem er talað um í fjölskylduboðunum með lágværum en kaldhæðnum tón “Nei, hún er ekki ENNÞÁ komin með kærasta… Ég skil ekkert í þessu…Svona geðug og góð stúlka…Það vantar nú ekki gáfurna á þann bæinn…en það virðist vera eitthvað…” Svo er slegið í öxlina á mér sett upp...