Ég tel það ekki ótraustvekjandi að vera með tattoo. Ég er sjálf með 3 og hef hugsað mér að fá mér fleiri. Ég er yfirmaður á mínum vinnustað og aldrei hefur neinn sagt neitt á móti þessu. Það er ekki sárt að fá á bakið né mjóhrygginn, en að fá það á úlnliðinn innanverðan það var pain! Plús það nær upp í lófa. Mér finnst þetta vera mjög persónuleg ákvörðun og þið ættuð ekki að hugsa um það sem aðrir segja.

Ég þekki þetta mjög vel. Ég hef verið í “óviljugri” megrun allt mitt líf. Ég fæ samviskubit ef ég borða þó svo ég borði bara eina litla máltíð á dag. Ég léttist um ca. 3-5 kg. á viku en þegar ég byrja að borða aftur þyngist ég ekki heldur léttist bara meira. Líkaminn minn er eins og beinagrind, ég er ekki með nein brjóst, mjaðmir eða læri. Mig langar ekki að vera svona og ég get ekki útskýrt afhverju. Ein skýringin gæti reyndar verið sú að ég er búin að vera með magabólgur eða einhvern...

Það getur líka verið gott, ef þú ert ung/ur, að fara upp á barna og unglingageðdeild á dalbraut. Ég fór þangað fyrir nokkrum árum og það var fínt ;).

Þunglyndi er eitt það sárasta sem maður getur lent í. Ég þjáðist einnig af því en í mínu tilfelli kom það út af engu. Enn þann dag í dag veit ég ekki afhverju. Ég gat ekki verið inn á heimilinu mínu vegna þess að systkini mín voru hrædd við mig. Ég er með óþol fyrir þunglyndislyfjunum og þegar ég tók þau ældi ég og ældi. Ég var hjá sálfræðingi þrisvar í viku í tvö og halft ár og hann hjálpaði heilmikið. En það sárasta sem ég þurfti að gera var að fara til geðhjúkrunarfræðings með mömmu og...

Já en það virkar ekki á mig. Ég er með svo mikla sýkingu í blóðinu að ég finn ekki þegar ég er að fá frunsur, þær bara poppa upp risastórar. Zovir er gert til að fyrirbyggja frunsur.

Held ég geri það bara ( í 100000000 skipti) er allavega orðin ógeðslega sick á þessu. Verst bara hvað magaspeglun er vibbaleg. ;) Takk fyrir góð svör.

Það er alveg ótrúlegt hvað fólk, sérstaklega krakkar, bera enga virðingu fyrir hlutum. Ef ég fer með hundinn minn út að ganga og fer framhjá börnum reyna þau hvað sem þau geta tilað gera hundinn brjálaðann. Til dæmis í gær var reynt að kasta snjóbolta í hann. Ég spyr bara: Kenna foreldrar börnum ekki að bera virðingu fyrir neinu, sérstaklega dýrum??

Believe it við reyndum. Það var ekkert gert og þessi maður er þar að auki formaður húsfélagsins.

Ég held að tískan fari ekki sérstaklega eftir aldri, heldur hvað hverjum finnst flott og þægilegt. Ég er 19 ára og fór um daginn og keypti mér víðar hermannabuxur og rennda peysu, kannski ekki gellulegt en ég fíla mig í botn.

Þú ættir að berjast með öllu sem þu hefur. Ég átti einusinni yndislegan hund og þegar við fluttum í blokk þá vildu allir fá hundinn nema einn maður. Við þurftum að láta hundinn en nokkrum mánuðum seinna fékk þessi sami maður sér kött. Það kvikindi kemur á svalirnar hjá okkur, mígur og skítur og veldur mömmu mikið ofnæmi. Ég vit að þetta með köttinn kemur þessu máli kannski ekki við, en kannski bendir þér á að þú ættir að berjast. ;)

Ég er ekki búin að vera með neina dóma, ég vorkenni þessum strákum, ég gæti ekki hatað þá þó svo ég reyndi, en þetta er samt óréttlætanleg hegðun, jafnvel hjá börnum. Ég vil ekki sjá þá lamda né særða á neinn hátt. Eina ástæðan fyrir því að ég skrifaði þessa grein var sú að sýna að börn eru aldrei of örugg, ekki einu sinni með vinum sínum. Ég bara bið Guð um að gæta þeirra og systra þeirra sem eru ári yngri en systir mín.

Það var reynt en þeir hótuðu öllu illu. Ég segi það satt að ég er ekki rasisti, ég var bara að taka fram allar staðreyndir málsins. Og já, þetta hefur haft langvarandi áhrif á hana. Þetta eru ekki óvitar, þeir hafa einnig bert þetta við önnur börn sem búa í húsinu, m. a reynt að skera einn fjögurra ára á háls. Það skiptir engu máli hvaðan þeir koma, þetta eru svo sannarlega ekki óvitar, þannig að ekki dæma nema þú hafir lent í. Og for christ sake sá elsti var ellefu eða tólf ára.