“Tilgangur tilgangs er auðvitað fyrir okkur að finna merkingu í líf vorra. Tilgangslaus leit að tilgangi líf okkar ekki satt?” Ef þú finnur svo tilgang lífsins, breytist þá fyrri tilgangurinn (að leita að tilgangi) í þennann tilgang sem þú varst að finna? Eða var tilgangurinn kannski bara alltaf þessi tilgangur sem þú fannst að lokum? Þetta er svo grunn hugsun hjá þér að það er ekki fyndið. Þetta minnir mig á óendanlegu vitleysuna, “Ég veit að þú veist að ég veit að þú veist…,” og svo...