Andlit þitt er svo afskræmt eftir gossins bruna en þú ert samt falleg sem fyrr. Og ég elska þig samt þó lýtaaðgerðirnar hafi mistekist. Og þó sinan hylji ekki sárin þá ertu enn sæt og seiðandi. Þú kallar til mín er ég yfirgef þig, svo mig langar ætíð til baka, til baka til að berja þig augum enn á ný og eiga áfram heima hjá þér.