Fangelsisvist er náttúrulega bæði refsing (frelsissvifting) og einangrun (fjarlæging afbrotamanns úr samfélaginu) Fyrir sumum þolendum er vistinn líka notuð sem hefnd gegn geranda, þó kalla flestir það réttlæti. Ég tel að vistinn sé góð á þá vegu að frelsissvifting er flestum tilfellum nóg til að fólk brjóti af sér, náttúrulega ekki algilt. Einangrun, eins og hún er skilgreind hér fyrir ofan, er sem er í sjálfu sér góð en er ein og sér ekki nóg, ég trúi því að í fangelsi eigi endurhæfing að...