Vestmannaeyjar… allar eiginlega. Rosalega gaman að taka myndir þar, en það gerist sjaldan þar sem að maður er aldrei í Vestmannaeyjum, algjör bömmer. En mér finnst Vestmannaeyjar fallegar, og skemmtilegar að mynda.

Það eru svo margir! Úff… þeir sem hafa farið á Louvre þekkja þetta kannski… að vilja sjá allt og hlaupa í hringi, vitandi af því að maður kemst ekki yfir þetta allt á einum degi… Í augnarblikinu, Gaudi (man ekki hvort það sé skrifað svoleiðis en hann var snillingur) Dali og Canova… og Andrew Wyeth (aftur, skrifað svona?) Vá… maður getur eiginlega ekki valið :P

Rage against the machine… veit ekki hvort það sé búið að koma áður eeen… er ekki meiningin að hver hljómsveit megi bara koma einu sinni?

Reyndar… ég líka bloggari :P

Afhverju á ég að fá mér bloggsíðu fyrst ég er að skrifa svona greinar? (ég er samt með bloggsíðu… og nota hana vel) þetta er samt bara ritstíllinn minn.

Ég er fimmtán :P Og Hugari…hver ertu, og þekki ég þig? :O Jamm… Reif diskarnir voru líka yndislegir… vinkona mín á einmitt Reif í skóinn… snilld.

Jamm… ég er fúl yfir því að hafa ekki verið fyrst til þess að skrifa þessa grein :( Er held ég búin að hlusta á þessa hljómsveit einna lengst íslendinga (kannski ekki lengst, en mun lengur en allir þessir nýju fans sem að þykjast vita all… *pirr*) OG já, það var reyndar ekki einn hlutur í henni sem ég vissi ekki fyrir en hún var vel skrifuð og jamm.. “Mer de noms” eða “Hafsjór af nöfnum” á góðri íslensku er að mínu mati besti diskurinn þeirra og einn af þessum diskum sem maður getur hlustað...

Oh… mig langar í Wacom… er þaggi roosalega dýrt?