Ég lenti ekki í neinu smáræðilegu veseni að ná í frakkann minn þegar þetta var búið, byrjaði á því að standa í röð sem virtist engann enda ætla að taka, og einhver 150 kg dvergur fyrir framan mig sem ég hafði einhvern veginn á tilfinningunni að hann hefði verið í gufubaði í nokkra daga. Maðurinn löðraði af svita og angaði eins og illa myglaður hvalur. Ekki nóg með það, kerlingar álftin sem ég rétti miðann minn fann ekki jakkann minn, hún rétti mér því miðann minn aftur og sagði mér að bíða í...