úff ef þetta er ekki tilfinningaklám af verstu sort þá veit ég ekki hvað það er. ég meina er það heilbrigt að lifa sig inn í svona sorgarsögu sem ekki er til? ég læt eina fylgja sem ég las einu sinni á netinu sem er í takt við þessa og ætti að geta veitt einhverjum fleirum sálarfró: Sæll lesandi góður. Ég ætla aðsegjaþér smá sögu. Góð áminning: vertu þakklát/ur fyrir það sem þú hefur. Síðasta dag fyrir jól flýtti ég mér í stórmarkaðinn til að kaupa gjafirnar sem ég komst ekki yfir að kaupa...